تنها، تنهایی عامل نا امیدیست،
تنها، خستگی روح، عامل کناره گیریست،
و تنها، بی همزبانی عامل همٌ و غم و درد است…
پس
دنبال کسی باش که شادی را در دلت جریان بیندازد،
دردهایت را بفهمد و تو را درک کند…
دنبال کسی نباش که همیشه امیدت را نا امید کند،
همیشه تو را به سخره بگیرد و از همه بدتر غرورت را زیر پا له کند…
حواست باشد، حواست باشد که بازی زمانه، گرفتار اندوهت نکند
نـــه ایـــــنکــــــــه زانـــــو زده باشــــم
نـــَــــــه
فــــقـــط بار تـــنهــــــایـــــــــــى ســـــــنگیــــــن اســــــت
************************************
پی نوشت:
حوا بودن تاوان سنگینی دارد …
وقتی آدم ها برای هر دم و بازدم
بـه هـوا نـیـــاز دارنــد !!!
دیدگاهتان را بنویسید