اسمش را می گذاریم دوست مجازی
اما آن سو یک آدم حقیقی نشسته
خصوصیاتش را که نمی تواند مخفی کند
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را می نویسد
وقت می گذارد برایم، وقت می گذارم برایش
نگرانش می شوم
دلتنگش می شوم
وقتی در صحبت هایم به عنوانِ دوست یاد می شود
مطمئن می شوم که حقیقیست
هرچند کنار هم نباشیم
هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم،
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم
هرکجا که باشد…!
برای سفر عاشقانه کجارو انتخاب می کنی؟
************************************
پی نوشت:
نسلی هستیم که حالمون دیگه پرسیدن نداره …
چون ما دچار خود سانسوری شدیم ؛ و مجبوریم بگیم که :
خوبیم !
خیلی هم خوبیم …
اما ….
تو عاقل باش و باور نکن … !!!
Loading ...
بهش میگیم دنیای مجازی . . .
آدمک های مجازی !
اسم های مجازی !
نوشته های مجازی !
عشق های مجازی ! ! !
قصه های مجازی !
همه چی مجازیه اما . . .
تنها چیزی که مجازی نیست ،
یه حس ِ ،
احساس های واقعی ای که وجود داره . . .
احساسا هایی که از دنیای واقعی خیری ندیده و وارد این دنیای مجازی شده . . .
توی این دنیای مجازی ،
تنها چیزی که دوست داشتنیه ،
همین احساس پاک آدم هاست . . .
و چه تلخه اگه تنها چیز واقعی این دنیای مجازی رو به بازی بگیریم !
لطفا مراقب احساسات هم باشیم . . .
دنیا مجازیه ولی احساس ما آدم ها همیشه واقعیه . . .